have you ever thought of something na gustong gusto niyo pero somewhat hindi pwede. yung urge na makuha yun ang nag-eencourage sayo na go for gold ka. naaaku! i have the same syndrome with you kung sino ka man na nakakarelate. hehehe :)
dati kasi, way back in highschool, dun ko lang naappreciate ang meaning ng barbie. yes, barbie as in toy. dati kasi nung elementary ako, dedma ako sa dolls. wa epek yan saken kung gaano siya kaganda o kung gano kahaba ang buhok niya. basta ako, may manika ako. period. pero nung nag-high school ako, tapos nakita ko yung bratz ( yung mga manika na hindi proportional ang ulo sa katawan at sobrang laki ng mata) super nagpabili agad ako nun sa papa ko. pero dahil feeling niya masyado na kong matanda para sa manika, hindi niya ko binili. yes, tragic moment ko yun sa buhay ko. pero hindi pa rin ako nawalan ng pag-asa. nung second year high school ako, pumunta kami ng MOA ata o SM southmall, basta SM yun! tapos nakita ko sa toy kingdom yung isang bratz, si chloe. actually, ayoko talaga sa kanya kasi common yung itsura niya for a doll,like blonde hair. so nung una ayoko, gusto ko si jasmine. (if gusto niyo or alam niyo ung bratz, makakarelate kayo.) jasmine is the neggy girl. pero maganda. soooo, kasama ko ang aking butihing ama, e di pili pili na ko, feeling ko kasi bibili niya ko, tapos sabi ko na lang.. "pa, eto saken oh." o diba walang palag! nasa counter na e! heheh.
na-share ko lang! pero with regards sa title nung posts ko, patience. patience. patience. don't rush things and don't push others to change overnight.
don't rush things. don't push things that aren't supposed to be pushed. maghintay. and if God blessed it to you then it will come. kaya ko to nasasabi is just for a simple reason. I DON'T HAVE ANY PATIENCE, DATI. BUT, YOU SEE.. I LEARNED. i like to rush things. yung tipong kahit hindi pa dadating, il find a way para makarating na. hapit ba kumbaga. but then, i understand the lesson about patience. gaano man kahaba ang hinihintay mo, pero once na dumating sayo un, IT'S ALL WORTH IT.
don't push others to change overnight. if kaibigan mo ko, aminado ako, isa ako sa pinaka-pakielamerang tao sa buhay mo. heheh. feeling ko kasi, once you realize na mali ka, kinabukasan, santo ka na. im sorry pero ganun talaga. pero, naisip ko na din naman na mali yun. (simula nung nag-psych ako.) mali in a way na, realization is not that real sa inaakala mo. realization is just calculation of your mind depende sa mga actions mo. you can realize your actions on your own not by the do's of others. pero keep in mind na it's you who can change yourself. hindi ang ibang tao.
dati kasi, way back in highschool, dun ko lang naappreciate ang meaning ng barbie. yes, barbie as in toy. dati kasi nung elementary ako, dedma ako sa dolls. wa epek yan saken kung gaano siya kaganda o kung gano kahaba ang buhok niya. basta ako, may manika ako. period. pero nung nag-high school ako, tapos nakita ko yung bratz ( yung mga manika na hindi proportional ang ulo sa katawan at sobrang laki ng mata) super nagpabili agad ako nun sa papa ko. pero dahil feeling niya masyado na kong matanda para sa manika, hindi niya ko binili. yes, tragic moment ko yun sa buhay ko. pero hindi pa rin ako nawalan ng pag-asa. nung second year high school ako, pumunta kami ng MOA ata o SM southmall, basta SM yun! tapos nakita ko sa toy kingdom yung isang bratz, si chloe. actually, ayoko talaga sa kanya kasi common yung itsura niya for a doll,like blonde hair. so nung una ayoko, gusto ko si jasmine. (if gusto niyo or alam niyo ung bratz, makakarelate kayo.) jasmine is the neggy girl. pero maganda. soooo, kasama ko ang aking butihing ama, e di pili pili na ko, feeling ko kasi bibili niya ko, tapos sabi ko na lang.. "pa, eto saken oh." o diba walang palag! nasa counter na e! heheh.
na-share ko lang! pero with regards sa title nung posts ko, patience. patience. patience. don't rush things and don't push others to change overnight.
don't rush things. don't push things that aren't supposed to be pushed. maghintay. and if God blessed it to you then it will come. kaya ko to nasasabi is just for a simple reason. I DON'T HAVE ANY PATIENCE, DATI. BUT, YOU SEE.. I LEARNED. i like to rush things. yung tipong kahit hindi pa dadating, il find a way para makarating na. hapit ba kumbaga. but then, i understand the lesson about patience. gaano man kahaba ang hinihintay mo, pero once na dumating sayo un, IT'S ALL WORTH IT.
don't push others to change overnight. if kaibigan mo ko, aminado ako, isa ako sa pinaka-pakielamerang tao sa buhay mo. heheh. feeling ko kasi, once you realize na mali ka, kinabukasan, santo ka na. im sorry pero ganun talaga. pero, naisip ko na din naman na mali yun. (simula nung nag-psych ako.) mali in a way na, realization is not that real sa inaakala mo. realization is just calculation of your mind depende sa mga actions mo. you can realize your actions on your own not by the do's of others. pero keep in mind na it's you who can change yourself. hindi ang ibang tao.
No comments:
Post a Comment